School of Art
Vandaag heb ik Tristan meegenomen op urbex. Hij heeft een tijdje geleden een camera gekocht en liet me weten een keer mee op stap te willen. Ik heb deze locatie uitgezocht en we zijn er naartoe gereden. Via het internet had ik al een beschrijving over hoe binnen te komen, dus echt zoeken was het niet voor ons. We hebben de auto geparkeerd en zijn naar een raam op zoek gegaan. er staan er genoeg open, maar de benedenverdieping is behoorlijk goed dicht gemaakt. We zoeken het dus hogerop. Tristan is een muurtje op geklommen en heeft alle spullen aangepakt. “Wacht eens even.” Denk ik bij mezelf, en ik loop om de hoek. Hier is een trappetje gemaakt en kan ik dus veel makkelijker, en redelijk uit het zicht naar boven. Het naar binnen klimmen is door een raam op de derde verdieping, en dan is het niet slim om naar beneden te kijken. Ik heb dit dan ook niet gedaan. Eenmaal binnen lopen we helemaal naar boven, pakken onze camera’s er bij en beginnen met foto’s maken en rondkijken. Systematisch lopen we door het gebouw heen en maken foto’s. Na een goede twee en een half uur is het tijd om te gaan, en we zoeken naar een makkelijke uitgang. Deze vinden we en na deze ook weer zo te sluiten als we hem gevonden hebben vertrekken we naar de auto. Het is gaan regenen en daar houd ik niet van. Vlug naar de mac, voor het eten.
