Charbonnage W
Vandaag zijn Martijn en ik bij deze kolenmijn uitgekomen. We waren toch in de buurt dus even kijken wat er nog staat. Op het moment dat we het gebouw zien liggen zien we direct dat het compleet gerenoveerd is. Omdat de parkeerplaatsen niet zo ver weg liggen parkeren we toch maar even.
Binnen in het gebouw zien we dat er een of andere expositie bezig is, en er zit een soort van restaurantje. Omdat we nog niet echt veel gegeten hebben bestellen we een bakje friet.
Na de friet lopen we een rondje om het gebouw heen. We komen bij het eerste vervallen gebouw, maar dit ziet er nogal dicht uit. Het tweede is erg vervallen maar we kunnen wel binnen. De trap hebben we snel gevonden en we gaan verder in het gedeelte waar je eigenlijk niet mag komen. We komen op het gegeven moment een gang tegen, deze is afgesloten maar er staan wel banken, en er is zelfs een soort van gezellig hoekje gemaakt. Heel erg apart. We besluiten verder te gaan want we zitten al boven in het gebouw.
Het tweede gebouw is wat spannender. Ik kan ergens door een raam klimmen en Martijn volgt. Binnen gekomen is het dubbel en dwars de moeite waard. We zitten in het gebouw wat de staalkabels voor de mijnbak aanvoert. Erg tof om te zien hoe zoiets in elkaar zit en vooral als er nog geen graffiti of sloop heeft plaatsgevonden.
Wat het extra spannend maakt, is dat mensen ons vanuit het andere gebouw zouden kunnen zien lopen, maar hier denken we maar niet teveel aan.
