Groevetocht
Samen met Simone, Sander, Frans, Tom, Erik en later op de dag ook Noortje hebben we de mergelgroeves in de buurt van Visé bezocht. Onze gidsen Marleen, Pascal en Arnaud hebben voor een leuke dag gezorgd waarin we veel gezien hebben.
Na het parkeren van de auto was de groep eigenlijk wel compleet en zijn we naar de ingang van de berg gelopen. Het is best wel een stukje omhoog dus lekker rustig aan hebben we het stuk gelopen. Aangekomen bij de ingang stond Arnaud al klaar met zijn mijnwerkerslamp. Hij heeft een aantal originele lampen welke werken op karbiet. Toch leuk om zo’n detail dan te zien. Er komt verbazend veel licht van één zo’n vlammetje af.
Wanneer we allemaal even hoi hebben gezegd tegen elkaar lopen we de grotten in. Marleen en Pascal nemen het voortouw als gids en wijzen ons op dingen waarop we moeten letten. Zo is de ingang wat lager en stoot je makkelijk je hoofd, en moet je daarna iets naar beneden en zou je uit kunnen glijden over de losliggende mergel. Dit is een soort poeder wat glad zou kunnen zijn op een schuin stuk.
Ik vind het bizar. Na 3 bochten en afslagen weet ik al niet meer waar we zitten en waar we heen moeten. Op de muren zie je teksten en tekeningen van mensen die het leuk vinden om iets onder te kladden. Niet allemaal even mooi maar we zitten nog helemaal aan het begin van de groeve.
Als eerste lopen we naar een kapelletje. Hier is een ruimte uitgehouwen waar wel eens jeugd hangt. Ik snap wel waarom want er staat geen wind, de temperatuur is redelijk aangenaam en er is niemand die je zou kunnen zien. Ook val je niemand lastig en met een paar kaarsen kun je het redelijk verlichten en is het gezellig.
We lopen door naar de volgende plekken en worden op allerlij leuke weetjes en dingetjes gewezen. Af en toe haakt Arnaud in en dan komt naar voren hoeveel hij van de groeves weet. Hij verteld op een leuke manier en het lijkt net alsof hij er zelf bij is geweest zoveel details komen er in zijn verhalen naar voren.
We zien in de mergel uitgehouwen dorpjes, we gaan nog even langs Amsterdam -een uitgehouwen stuk van een gracht-, rusten even in de paradebar en komen ook nog langs Barcelona. Ook zien we een zwart paard, een clown, een vrouw met tieten en we eten op een plek waar in het midden een soort van kampvuurplaats is gemaakt en daaromheen een soort van stoeltjes en speciaal voor Sander een ware troon zijn uitgehouwen. Marleen, Pascal en Arnaud hebben voor ons eten gezorgd en de worsten worden op een brandertje warm gemaakt. Erg gezellig allemaal. Ook Noortje haakt op dit punt aan en ze heeft de hond bij. Dit is allemaal mogelijk hier. We zitten redelijk dicht bij de ingang, toch voelt het als een totaal andere wereld.
Wanneer iedereen klaar is met eten lopen we nog even naar een soort van schommel en leven ons hier uit. Hierna haal ik mijn flitser en fish eye voorzetlensje tevoorschijn en knip er wat op los. Zo staat iedereen een keer redelijk herkenbaar op de foto en doe ik ook nog eens wat met dat spul.
Pascal laat ons nog even wat lightpainting zien en we schieten wat foto’s. Nadat we nog zijn wezen kijken bij de vuurvogel lopen we redelijk richting uitgang. Buiten aangekomen zien we een heel andere wereld dan toen we naar binnen gingen. We hebben zo’n 8 uur in de groeves vertoeft en buiten is de wereld getransformeerd naar een winterwonderlandschap. Met de auto’s in colonne rijden we naar een andere plek en we gaan nog even de verborgen tunnel in. In deze tunnel staat een oude Chevrolet te verroesten en dit is natuurlijk een dankbaar onderwerp voor foto’s. Doordat de tunnel halfrond is en de auto een beetje scheef staat krijg je hele kromme foto’s. Ik heb me daar tijdens het nabewerken redelijk aan zitten ergeren. Bij mij moet altijd alles recht staan.
Halverwege de tunnel wijst Arnaud ons op de thermometer. Helaas is deze stuk. Het blijft wel een erg mooi detail tegen deze rotswand. Wanneer we een paar meter verder lopen is heel de wand bekleed met mineralen en andere zaken welke uit water neerslaan. Dit water druipt door de grot naar beneden en laat een glimmende witte laag achter. Erg mooi om te zien. Simone wil hier graag wat lightpainten maar helaas zijn de tassen vergeten. Omdat het maar een klein stukje naar de auto is lopen we even op en neer. Gelukkig maar want het was erg vet om hier met wat zaken te spelen. Ik vind zelf dat er een aantal toffe resultaten tussen zitten. Arnaud heeft op ons gewacht en hij vergezeld ons tijdens het lightpainten. We krijgen hem helaas niet zo gek om zelf ook eens wat te proberen.
Op het moment dat we klaar zijn en de spullen net ingepakt hebben komt de rest van de groep net terug. Ze hebben heel de tunnel doorgelopen en weer terug. Als complete groep lopen we terug naar de auto’s waar afscheid genomen word. Een gezellige lange dag met absolute rust. Geen telefoons, geen andere mensen, geen licht behalve de zaklampen en de lampen van Arnaud en Pascal.
Samen met Noortje en Sander zijn Simone en ik nog even wat wezen eten. We hadden ondertussen wel weer honger gekregen.
Speciale dank voor onze gidsen Marleen, Pascal en Arnaud. Ik heb genoten van een toffe dag.
