Forms of Hands 2016
Na een goed feestje op vrijdag vertrekken we zaterdag met Bliksem richting Bönen in Duitsland. Het inladen gaat vrij vlot. We weten wat we mee willen nemen en veel spullen liggen nog in de bus.
Na een uurtje of twee rijden komen we aan bij de locatie. Heel erg gaaf van dit is een oude mijn. Een stukje van de historie vind je hier (Duits). Er staat ook een webcam op het dak voor als je wat rond wilt kijken. We hebben lekker door kunnen rijden voor zover je dat kan en wil met een T3. We parkeren aan de zijkant van het pand, klappen het bed uit en doen nog even een dutje.
Bliksem bij de locatie
Lekker dichtbij geparkeerd.
Kim en Tom hebben flink wat file gehad en dat geeft ons de tijd. Na een dik uur staan we op om een lekkere maaltijd te bereiden. De krieltjes hebben we thuis al gebakken en die hoeven we alleen nog warm te maken. De vega hamburgers bakken we en die gaan bij de krieltjes in de pan. Zo blijven ze mooi warm. De snijbonen koken we in een ander pannetje. Toch leuk, een beetje jongleren met pannen omdat we maar twee gaspitten hebben.
Simone de chef kok.
Bijna precies als het eten klaar is komen Kim en Tom aan. We eten gezellig ons eten op en gaan naar binnen. De sfeer is meteen goed. Geen lange rij aan de deur en we worden verwelkomt door de dreunende beats van een van de eerste artiesten. We dansen wat, we praten wat en het is super gezellig. De eerste keer loop ik binnen naar de wc maar de tweede keer moet ik weer terug. Het is alleen de wc voor de back-stage mensen. Dan maar naar het toiletgebouw buiten. Nou ik toch buiten ben neem ik twee blikjes bier mee uit de camper. Helemaal geen probleem om mee naar binnen te smokkelen.
Maarten neemt ons nog even mee naar het balkon. Ook weer alleen voor backstage mensen maar bij uitzondering mogen we even mee.
Vanaf het balkon.
Best gaaf om zo van bovenaf het festival te zien en na een drankje te hebben gedaan en wat te hebben gepraat gaan we weer naar beneden. Dat danst toch het fijnste en daar klinkt de muziek het hardste. Wanneer ik nog eens een biertje ga halen bij Bliksem zie ik twee mensen voor de bus staan. Zij leunt tegen de voorkant aan en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Wat hij precies staat te doen is een raadsel. Wanneer ik dichterbij kom en ze me zien doen ze een beetje betrapt. Zij staat met haar riem te friemelen en ik geef aan dat ik het fijn vind als ze even een stapje aan de kant doen. Bliksem is geen steunpilaar voor twee van die busneukers. Ik geef ze aan dat ze mogen wieberen en zet de lamp op de bumper weer recht. Na wat overtuiging gaan ze eindelijk weg. Ik neem het biertje en ga weer naar binnen. Als ik daar mijn verhaal heb gedaan duurt het vijf minuten voordat ik rechts langs me een bekend gezicht zie… Het is de busneuker! Hij vraagt me of alles goed is. Ik vind het wel prima, als hij maar van de bus af blijft, en z’n vriendin/vrouw/draak erbij. Dat snapte hij wel.
Door op de orde van de dag, we gaan verder dansen.
Mono No Aware tijdens de slot set.
Na een paar uur is het klaar en gaan we richting het bed. We zijn met vier dus het dak gaat omhoog en we blazen het luchtbed op. Ik heb een pomp gehaald bij de tweede hands winkel en die is eigenlijk niet zo fijn. Simone is gelukkig een held met ductape en er komt genoeg lucht in het bed. Het gaat allemaal vrij soepel ook al zijn we met vier op zo’n klein oppervlak.
Lekker wakker worden.
’s morgens ontbijten we met een gebakken eitje en lekkere broodjes. We houden het kort en vertrekken al snel weer naar huis. Helaas hebben we op de terugweg wat sneeuw en regen. Wanneer ik de ruitenwissers aan wil zetten doet alleen de linker ruitenwisser het. Hebben de busneukers toch nog wat meer kapot gemaakt. Gelukkig is het bij de eerste stop plaats snel en makkelijk opgelost, maar wat zou het toch fijn zijn als mensen gewoon van andermans spullen af zouden blijven. De volgende keer parkeren we misschien iets verder weg.
Op een stukje file na gaat de rest van de reis voorspoedig. Thuis laden we alles uit en Bliksem mag weer lekker naar binnen.
