School of Art

by Geert

Vandaag heb ik Tristan meegenomen op urbex. Hij heeft een tijdje geleden een camera gekocht en liet me weten een keer mee op stap te willen. Ik heb deze locatie uitgezocht en we zijn er naartoe gereden. Via het internet had ik al een beschrijving over hoe binnen te komen, dus echt zoeken was het niet voor ons. We hebben de auto geparkeerd en zijn naar een raam op zoek gegaan. er staan er genoeg open, maar de benedenverdieping is behoorlijk goed dicht gemaakt. We zoeken het dus hogerop. Tristan is een muurtje op geklommen en heeft alle spullen aangepakt. “Wacht eens even.” Denk ik bij mezelf, en ik loop om de hoek. Hier is een trappetje gemaakt en kan ik dus veel makkelijker, en redelijk uit het zicht naar boven. Het naar binnen klimmen is door een raam op de derde verdieping, en dan is het niet slim om naar beneden te kijken. Ik heb dit dan ook niet gedaan. Eenmaal binnen lopen we helemaal naar boven, pakken onze camera’s er bij en beginnen met foto’s maken en rondkijken. Systematisch lopen we door het gebouw heen en maken foto’s. Na een goede twee en een half uur is het tijd om te gaan, en we zoeken naar een makkelijke uitgang. Deze vinden we en na deze ook weer zo te sluiten als we hem gevonden hebben vertrekken we naar de auto. Het is gaan regenen en daar houd ik niet van. Vlug naar de mac, voor het eten.

Volvo 66 APK goedkeuring

by Geert

Nadat ik de volvo eigenlijk te lang stil had laten staan kreeg ik een acceptgiro in de bus. Of ik even 126 euro over wilde maken in verband met de verlopen APK. Helaas kon ik de mannen en vrouwen vanhet cjib geen ongelijk geven. Ik had de Volvo nog steeds niet laten goedkeuren en was dus flink te laat. Gelukkig had de garage snel tijd. De weg ernaartoe was al een avontuur op zich. Door het lange stilstaan was de accu erg leeg en starte de motor niet zonder hulp en startkabels. De auto is voorhet stoplicht afgeslagen, en natuurlijk stond ik vooraan. Ik heb dr dekruising over geduwd en met hulp van ons pap weer gestart. Ongeveer 500 meter verder ben ik gaan tanken. In eerste instantie wilde ik de motor laten lopen, zodat we niet weer het gedoe hadden met starten. Ik hoeft natuurlijk niet te zeggen dat ze er bij de pomp anders over dachten. Weer met de kabels gerommeld en de volgende stop was de garage. Ik vond het best wel spannend, want de vorige keuring waren er nogal wat op en aanmerkingen. Deze keer waren er eigenlijk weinig dingen, en is de auto goed gekeurd. Ik heb de rekening nog niet thuis. Ben benieuwd of het erg veel zal kosten.
’s Avonds begon het meteen alweer te kriebelen. De auto moest naar huis komen, en zo snel mogelijk. Op weg naar huis merkte ik dat het in D zetten wat lastig gaat. Hier moet ik eens naar kijken, maar eerst een keer een toertje rijden om eventuele aanslag van het stilstaan er uit te krijgen.
Vandaag is de Volvo alweer twee dagen goedgekeurd thuis. Ik had al wat led strips liggen voor onder het dashboard en voor onder de achterbank. Deze moet ik nog mooi inbouwen en aansluiten. Nadat ik alles in mijn hoofd logisch bedacht heb ben ik er vandaag aan begonnen. Ik heb de eerste strip met ijzerdraadjes vast gedraaid en het geheel heb ik afgewerkt. Ik ben hier zon half uur mee bezig geweest, en net toen ik klaar was bedacht ik me dat ik er ook gewoon een paar tie-wraps omheen had kunnen trekken. De tweede strip zat dan ook in een paar seconden op zijn plek. Het volgende was de schakelaar. Ik heb een maand of drie een aantal deurschakelaars gekocht. Dit omdat de rechter deurschakelaar stuk is. Natuurlijk kan ik die dingen nu nergens meer vinden. Ik ben dus maar begonnnen met de schakelaar aan de bestuurderskant. Groene aanslag op het koper en zwarte op de rest van het metaal verhinderden een goede werking van de schakelaar. Ik heb hem er eens uitgehaald en helemaal opgepoetst, schoongekrabt en ingespoten met siliconen spray. Zo hoop ik de aanslag een beetje af te schrikken. Na het terug monteren van de schakelaar het een en ander doorgemeten en het zou goed moeten werken. De hemelverlichting gaat nu ook weer aan bij het openen van de deur.
Na het trekken van de benodigde kabels en divers soldeerwerk was het zover. Ik drukte het + draadje tegen het verdeelblokje aan wat ik al eerder met een flinke kabel rechtstreeks op de accu aangesloten heb. De strip aan de ene kant geeft licht, en aan de andere kant blijft het donker. Ik hoop op niet teveel gekkigheid en ik ben er snel uit. De kabeltjes heb perongeluk verkeerd om gesoldeerd. Zilver en koper kleuren lijken veel op elkaar, zo onderin zo’n dashboard.
Na het omsolderen van deze kabels werkt alles zoals gewenst. Op deze manier zijn aan de voorkant vast de plekken waar je je voeten neerzet bij het instappen verlicht.
Ik heb vast gekeken of de strip voor de achterbank lang genoeg is, maar dit blijkt niet zo te zijn. Ik ben er nog niet helemaal uit of ik nu twee kortere dienik al heb liggen zal gebruiken, of een langere bestel.
Hieronder alvast een tweetal snelle gsm-foto’s van de voorkant. (met en zonder flits) Ik moet nog het een en ander afwerken, dus het is een beetje een zooitje. En de foto’s zijn niet echt hoge kwaliteit, maar je krijgt vast een idee.

Chambre du Commerce revisit

by Geert

Vanmorgen was het vroeg dag. Om 3:30 ging de wekker. We zijn naar CDC gereden en hebben de auto geparkeerd. We hebben een ronde gelopen en zagen onze mogelijke ingang. Het enige nadeel was dat er een man langs lag te slapen. Gezien de manier waarop hij aan kwam lopen gingen we ervan uit dat hij flink bezopen was. Na een minuutje gewacht te hebben en voldoende lef verzamelt te hebben zijn we door het gat heen gekropen. We stonden na een paar seconden in een hele mooie kelder. We liepen een meter of twee verder en kwamen een muur tegen. De enige deur in de ruimte was ook op slot, doodlopend dus. Na nog een ronde gelopen te hebben en elke deur geprobeert te hebben wilden we het bijna opgeven. Na het nogmaals nalezen van de tips om binnen te komen hebben we toch nog een ingang gevonden. Hij lag wel heel erg in het zicht en ik bleek de auto er ram voor te hebben gezet. Hadden we dat maar eerder gezien. We wachten even tot de mensen de straat uit zijn en kruipen naar binnen. Pikkedonker maar gelukkig hebben we een zaklampje bij. Zonder al te veel problemen hebben we onze foto’s kunnen maken en hebben nog een extra deel van het pand kunnen verkennen. Dit hadden we de vorige keer nog niet gezien. Nadat we alle deuren vanaf de binnenkant gechecked hebben besluiten we toch maar via hetzelfde gat als de ingang te vertrekken. Het was misschien nog spannender dan de ingang. We konden niet kijken of er iemand aan kwam of niet, en moesten een behoorlijk lawaai maken om het gat weer vrij te maken. We hebben maar gewoon de gok genomen en gelukkig is alles goed gegaan. Wel keek iemand Martijn heel raar aan toen hij ineens buiten stond.

We zijn vervolgens nog even langs een potentiele locatie gereden maar deze zat potdicht. Op weg naar huis dan maar, naar de verjaardag van ons mam. Proficiat!

ECVB afscheidstour en Wintercircus

by Geert

Vandaag zijn Martijn en ik samen met Sander foto’s gaan maken in ECVB. Vantevoren zijn we nog even langs Doel gereden om even een rondje te lopen, hoi te zeggen tegen wat mensen die daar een meeting geplanned hadden en een foto te maken van een oude Renault. Helaas was de auto al weg, maar het hoi zeggen is gelukt.
We zijn hierna naar ECVB gereden. Een beetje een afscheidsbezoek, want het slopen is al begonnen. Toen we naar het hek liepen om er overheen te gaan klimmen zagen we al wat mensen staan. Eerst op een afstandje gekeken of ze een camera hadden. We waren zeker dus erheen gelopen. Toen we aan kwamen bleek het Luuk te zijn met nog wat mensen voor een productshoot. We zijn naar binnen gegaan en begonnen met fotograferen. Zelfs nog een hal ontdekt waarvan ik nog geen foto’s heb gezien. Dat was ook wel erg tof. Toen we foto’s aan het maken waren van de personeelskluisjes liep Sander even naar buiten en zag een agent staan. Hij kwam vlug weer naar binnen maar daar zaten we dan. Ik heb Luuk een berichtje gestuurd dat we politie gezien hadden. Zijn reactie was simpel: “we zijn al gepakt”. We hebben maar een paar minuten zitten wachten en toen zijn we weer gegaan. Het ging een stukje goed, maar uiteindelijk stonden ze er hoor. De ongestelde politievrouwen, en een aantal politiemannen. Nadat ze wat nutteloos gedreigd hadden over het in beslag nemen van onze gear mochten we gaan. We gaven iedereen een handje en vertrokken. Richting onze auto moesten we ons nog melden bij andere agenten. Deze waren een stuk relaxter. Net voordat we wilden gaan zei de agent: “we zien vandaag veel Nederlanders, en we stellen ze allemaal dezelfde vraag; Wat hebben jullie gedaan op het EK?”. Nou maakt dat niet heel veel uit want we zijn 3 kerels die niets om voetbal geven, maar het was wel grappig dat ie het zo vroeg. Als laatste tip gaven ze nog even aan dat het kleine poortje in het grote hek open is. Dit is veel makkelijker dan door de bosjes en vervolgens door een hek heen stappen. We zijn vervolgens doorgereden naar Wintercircus. Hier kwamen we zonder al te veel moeite binnen, al dacht ik in eerste instantie dat ik niet zou passen. Eenmaal binnen viel het een beetje tegen. Het is een mooie grote, vooral erg lege locatie. Toen we daar klaar waren was het echt wel tijd voor mijn ontbijt. We zijn naar de mc Donalds gegaan en hebben wat gegeten. Daarna zijn we weer naar huis gereden. Het was een mooie dag.

Beelitz Heilstatten

by Geert

Deze locatie hebben we tijdens “Das grose Gunther, Gurt en Martijni Duitschland-Berlin tour” ook aangedaan. Achteraf blijken we de helft van de locatie gemist te hebben, maar hey, je kunt maar een reden hebben om terug te rijden. Gelukkig zijn er wel wat leuke platen uitgerold.

Beelitz-Heilstätten is een deel van het plaatsje Beelitz. Hier is een complex van zo’n 60 gebouwen gesitueerd. Het complex is gebouwd naar ideën van Heino Schmieden. In het begin van de eerste wereldoorlog is het complex omgebouwd tot militair hospitaal.
In october en nobember 1916 is Adolf Hitler hier behandeld aan een beenwond opgelopen in de slag van de Somme. Toen het complex in 1945 door de Russen bezet werd is het door hen gebruikt als hospitaal. Dit bleer zo tot aan 1995.
Voordat Erich Honecker naar Moskou vluchte is hij ook nog even in het hospitaal verbleven.
Toen de Russen zich terug trokken is geprobeerd het complex te privatizeren. Helaas zijn de plannen mislukt en staat het grootste gedeelte van de gebouwen sinds 2000 leeg.
In 2002 zijn er nog scenes opgenomen voor de film “The Pianist” en in 2008 streken de filmcrews neer om op te nemen voor de film “Valkyrie”.

Sigma 10-20

by Geert

Ja hoor, zoals in mijn vorige post al beloofd heb ik hem gekocht. Van een collega fotograaf kon ik dit objectief overnemen. Mooi prijsje afgesproken en vandaag ben ik hem op gaan halen. De Sigma 10-20mm F4-5.6 DC HSM. Ik heb er nog geen echte foto’s mee gemaakt en ik ben er al blij mee.
En nu, kei harde rechtse groothoek actie. 🙂

Technische informatie: klik