Powerplant IM
Samen met Martijn ben ik naar deze locatie gereden. (ofja, Martijn, en ik zat te slapen..) Eenmaal daar aangekomen allebei al wat gespannen, omdat we de beveiliging al eerder tegen gekomen zijn. Gelukkig konden we de weg redelijk makkelijk vinden. Het busje van de beveiliging hebben we misschien wel 10 keer langs horen rijden, en elke keer was het spannend. Zouden ze stoppen.?
Op het gegeven moment horen we iemand hoesten en lopen. Martijn en ik meteen in de freeze stand, totaal geen beweging en alleen ademhalen, zolang het maar geen geluid maakt. Martijn stond in het midden van een grote ruimte, knal in het zicht en moest zich wel gaan verplaatsen. Toen hij iemand zag schrok hij in eerste instantie heel erg, maar toen er een statief zichtbaar was kwamen we beiden tot rust. Andere urbexers ook aanwezig. 2 franstalige mannen waren ook in de centrale foto’s aan het maken. We hebben even een babbeltje proberen te maken, maar wanneer wij geen Frans spreken, en zij geen Engels dan ben je al vrij snel uitgebuurt. Gelukkig nog een hele tijd foto’s kunnen maken en zonder problemen weer de weg naar de auto kunnen vinden.
