Olie verversen

by Geert

Na de aanschaf van Bliksem heb ik vrij snel de olie al gewisseld. Natuurlijk moeten we af en toe wat bijvullen maar we vonden het weer eens tijd om het geheel weer de verversen. Een tijdje geleden heb ik al een nieuwe filter en de nieuwe olie aangeschaft en net na de vakantie was het een goed moment om te wisselen.

Voordat we beginnen heb ik een aantal zaken klaar staan:

  • Nieuwe olie (in ons geval 20w-50 mineral van Eurol)
  • Een nieuwe koperen ring voor de carterdop
  • Een nieuwe oliefilter
  • Sleutel 13
  • Bahco
  • Opvangbak voor de oude olie

Ik heb het geluk dat ik een put kan gebruiken dus dat werkt lekker makkelijk onder de auto, maar je kunt het ook zonder put doen. Dan is het allemaal alleen wat krapper. Als eerste stap hebben we gezorgd dat de motor een beetje warm is. Dat kan door een kort stukje te rijden makkelijk gedaan worden. Hierdoor is de olie wat dunner en loopt alles net wat makkelijker uit het blok.

Wanneer ik onder de auto sta draai ik voorzichtig de moer los die het carter afsluit. Dat is in ons geval een nummer 13 moer en hij komt netjes los. Nadat ik met mijn vingers het laatste stukje heb geholpen komt er een mooi straaltje zwarte olie uit lopen. Die vang ik op in een open gesneden oliekannetje.

Wanneer de olie minder hard gaat lopen bedenk ik me dat ik de vuldop nog dicht heb zitten. Het kan zijn dat daardoor de olie vacuüm trekt en er niet meer zo netjes uit komt lopen. Daarom draai ik de dop eraf en de olie loopt weer lekker verder.

Wanneer er bijna geen olie meer uit komt lopen vind ik het tijd om de oliefilter te wisselen. Deze draai ik los met de Bahco omdat ik met mijn handen net te weinig kracht kan zetten. Gelukkig heeft deze filter er de mogelijkheid toe. De nieuwe filter wordt waarschijnlijk wat lastiger want die heeft niet zo’n uitstekend stuk maar dat zien we dan wel weer. Bij het terugplaatsen van het nieuwe filter smeer ik een klein beetje olie op de rubberen ring. Zo sluit alles netjes af en glijdt het wat makkelijker met vast draaien. Wanner de filter het blok raakt is het de bedoeling deze nog 3/4de tot een hele slag vast te draaien. Dat kan gewoon met de hand.

Nadat de nieuwe filter vast zit is bij mij de olie ook uitgedrupt. Nu kan ik er nieuwe olie in gaan doen. Natuurlijk zorg ik er eerst voor dat de bout onderin weer terug geplaatst is. Daarvoor heb ik een nieuwe koperen ring zodat alles goed afsluit. Aanhalen hoeft niet hard! Vast is vast. Het officiële aanhaalmoment is (uit mijn hoofd) zo’n 24 of 25 nM.

Alles is dicht, dus tijd om te vullen. De CU motor zoals wij hem hebben heeft een olie inhoud van 3,5 liter inclusief filter. Dat is dus wat we ongeveer bij moeten vullen. Ik zorg dat de olie peilstok maximaal aangeeft en laat dan de motor zo’n 10 seconden lopen. Daardoor wordt de filter mooi vol gepompt en kan ik weer bijvullen. Na wat bijschenken, peilen, bijschenken, peilen en nog eens bijschenken, peilen geeft hij netjes maximaal aan en daar ben ik tevreden mee. Ik draai de dop op de vulpijp, ruim alles netjes op, schenk de oude olie in een leeg kannetje en zet het klaar voor de stort en klaar is Geert. Al met al kost dit een uurtje tijd en als je het vaker hebt gedaan lukt het denk ik nog wel sneller. Het langste wachten is de oude olie die uit het blok loopt. Je kunt dan natuurlijk ook nog wat anders gaan doen.

Fillature S.

by Geert

Samen met Martijn en Simone rijden we naar een mooi plaatsje in België. Daar aangekomen zien we direct een mooie parkeerplaats en een mogelijke ingang. We parkeren, pakken onze spullen en wurmen ons naar binnen. Zo! Dat is gelukt. Binnen aangekomen lopen we de hoek om en het eerste wat we zien zijn 4 andere urbexers. Het is niet zo’n maagdelijke locatie als verwacht dus. We lopen rond en af en toe moeten we zelfs even achteraan sluiten om een foto te kunnen maken. Mensen die in beeld staan wil ik nu niet hebben namelijk.

Na een rondje door de fabriek te hebben gemaakt vertrekken we weer. We vinden een uitgang waar we gewoon naar buiten kunnen lopen. Stukken makkelijker dan onze ingang.

Toeter maken

by Geert

Toet-Toeeeet!
Hee, dat had ik wel verwacht maar het blijft stil. Nu weet ik meteen waar dat bruine kabeltje wat ik los heb zien hangen voor is.

Bovenstaande is de bron voor deze reparatie. Ik heb al eens op de camping staan kijken maar helaas kreeg ik het niet opgelost. Dat komt omdat er een afleidingspinnetje op de stuurkolom zit. Wanneer ik daar het schuifstekkertje overheen schuif werkt het geheel nog steeds niet. Toen ik het nu nogmaals uit elkaar heb geschroefd kwam ik er achter dat ik de stekker op de verkeerde plek vast schoof.
Omdat de stekker ook kapot was heb ik er maar meteen een nieuwe op gezet. De toeter doet het nu weer zoals voorheen. De kap die om de stuurkolom heen zit was eerder al eens aan de klem vast gelijmd. Dat blijft natuurlijk niet zitten en nu heb ik er maar een schroefje doorheen gezet. Dat zit stevig vast!

Het losse kabeltje, inclusief onderaan het nep pinnetje en bovenaan het echte.

 

Zo doe je het natuurlijk altijd fout.

 

Kapot kabelschoentje

 

Nieuw schoentje erop geknepen en dan op de juiste plek vastgeschoven.

De bevestigingskap aan de beugel gemonteerd.

De schroef aan de buitenkant. Die zie je niet zitten vanaf de bovenkant.

 

HFB

by Geert

Het is alweer veel te lang geleden. Maar dan echt. Daarom hebben we een datum geprikt om te gaan urbexen. Eigenlijk veel te laat bekijken we waar we heen gaan. Omdat de eerste locatie eigenlijk te ver weg is rijden we naar HFB. Ik ga samen met Martijn. Simone blijft deze keer thuis.

We komen rond 10:15 aan bij de locatie en we parkeren de auto. Na een stukje off-road en langs een stuk spoor wat nog gewoon in gebruik is vinden we een gat in het hek en na wat goed zoeken nog een en daarna nog een. Nu staan we op het terrein. Best wel spannend weer!

We lopen verder en meteen spot ik mensen. Even goed kijken en het blijken ook fotografen te zijn. Gelukkig maar. Nou is het terrein dusdanig groot dat we eventuele beveiliging met wat moeite best hadden kunnen ontlopen. We duiken meteen een pand in en ik maak mijn eerste foto. Die kun je maar hebben. Een stukje verderop beklimmen we een trap en gaan we de hoogte in. Het valt niet op maar stiekem staan we binnen no-time alweer op drie hoog. Dat went heel snel. Het gebouw en het terrein is echt gigantisch. We klimmen, lopen, klauteren en kruipen verder en proberen zoveel mogelijk te zien. We komen uit bij de bakken die vroeger naar boven werden getakeld om de ovens te vullen. Daar past met gemak 36 kuub in. En die hebben ze dan twee. De bakken moeten een heel eind naar boven. Het gebouw is echt heel hoog. We wandelen verder en komen bekenden tegen. Leuk om even te buurten en kort bij te praten. We waren op zoek naar een ruimte met een kraan erin en het blijkt dat we daar precies onder staan. De hoogte in is onze bestemming. We beklimmen een heleboel trappen en doordat we steeds boven een gebouw lopen of er vrij dichtbij een andere verdieping onder ons ligt valt het wel mee met hoogtevrees. Ergens in de buurt is een goed feestje want we hebben steeds lekkere beats op de achtergrond. Heel de tijd wil ik weten waar het vanaf komt maar ik kan het niet plaatsen. Wanneer we het kantelpunt bereiken van de grote bakken die we eerder al zagen zit er een onderbreking in de vloer en er zit geen hek voor. Nou is het natuurlijk niet de bedoeling dat we hier lopen maar als je hier even niet op let ga je gewoon 10 verdiepingen naar beneden.

We klimmen nog wat verder en komen op het punt dat we rond een soort silo’s moeten. Daar is een trapje rond gemaakt en als je daar tussendoor naar beneden kijkt heb je 70 meter niets onder je. Deze hoogte hebben we maar geschat want ik weet niet hoe hoog de toren precies is. Boven aangekomen bibberen mijn benen nog wel ietsje maar dat is na een minuutje ook weer weg en ik loop op het gemak rond. Er is nog een klein trapje om hoger te kunnen maar dan kom je op een rooster waarvan er een heleboel niet meer zijn. Het zal wel meevallen als je een beetje goed op let maar ik vind het nu ook wel prima. Na wat foto’s en genieten van het uitzicht is het tijd om weer naar beneden te gaan. Plotseling zie ik ergens lampen flitsen en het lijkt op een politiewagen. Ik kijk nog eens en het blijft op dezelfde plek. Ik heb het feestje gespot! Daar rijden we straks nog even langs om te kijken wat het is.

Op de terugweg naar beneden komen we een paar Belgen tegen. Eentje vind het te eng en klimt niet verder naar boven. De andere kijkt meer naar zijn gsm dan de omgeving. Ieder zijn ding natuurlijk maar ik hoop dat hij ook een beetje oplet met waar hij gaat staan enzo.

We maken nog flink wat foto’s en klimmen elke keer verder naar beneden. Omdat we de tip hebben gehad de powerplant nog even te bezoeken kruipen we het gebouw helemaal naar boven. Het is behoorlijk donker en dit ziet er niet echt uit als een powerplant. Het doet me wel veel aan ECVB denken en dat was een powerplant dus misschien toch. Als we helemaal bovenaan staan is het plafond ingestort. Het is nog mooi schoon dus lijkt vrij recent te zijn. Wel jammer want ik had graag nog even op het dak gelopen.

Na wat zoekwerk online blijken we bovendien in het verkeerde gebouw te staan. We lopen direct naar beneden en naar buiten. We hebben vijf meter afgelegd en horen een auto aan komen. Dit lijkt op het terrein te zijn en we racen vlug de bosjes in en duiken op de grond. Het geluid raast voorbij en blijkt aan de andere kant van de muur te zijn. Pfoe! Met knikkende knieën van de adrenaline zoeken we een deur en gaan de powerplant binnen. Dat is een hele grote hal. De controlroom hebben we snel gevonden en na de nodige foto’s lopen we nog een rondje. Als we achterin de hal zijn horen we iemand roepen. We kunnen er geen duidelijke taal van maken maar na onze ervaring van zonet letten we maar even op. In de kelder zien we lampen schijnen en we zorgen dat we om de andere mensen heen cirkelen. Het zijn maar vage types dus die houden we liever een beetje op afstand. Bij een van de turbines hebben (waarschijnlijk) koperdieven een stuk uit de muur gehakt, omheiningen weg gezaagd en een ketting gespannen om de as eruit te trekken. Dan kun je natuurlijk makkelijk bij het koper. Het heeft nogal wat kracht gekost want heel de spanten zijn krom getrokken.

Het is wel een beetje op z’n eind aan het lopen. We lopen nog een grote ronde over het terrein en pakken onze tassen in. Na een dikke vijf uur verlaten we het terrein. Echt een super explore gehad!